1. |
Ura Edonon
01:00
|
|||
Zergatik dut buruan, ez dudana?
Dudana buruan ez edukitzearren?
Bakar-jokoan tranpaka aritzea zein txarra den
Eta bihar gaur atzo izango delako
Esango nizkizuke hiru hitz
Edo mila
Jakingo banu zeren bila nabilen...
Begi horietan
Hartzen ditudan trenetan
Urtaroak latz dira lorpenen basamortuan
Ura edonon ikusten ez duenarentzat
---------------------------------------------------
Cast (AGUA EN TODOS LOS SITIOS)
¿Por qué tengo en la cabeza todo aquello que no tengo?
¿Para no pensar en todo aquello que tengo?
Que malo es hacer trampas jugando al solitario
Y sabiendo que mañana hoy será ayer
Te diría tres cosas
O mil
Si supiera lo que busco en esos ojos
En lo trenes a los que me subo
Porque los años son duros en el desierto de los logros
Cuando no ves agua en todos los sitios
------------------------------------------------------
GALEGO (AUGA EN TÓDOLOS SITIOS)
¿Por que teño na cabeza todo aquelo que non teño?
¿Para non pensar en todo aquelo que teño?
Que malo é facer trampas xogando ó solitario
E sabendo que mañá hoxe será onte
Diríache tres cousas
Ou mil
Se supera o que busco neses ollos
Nos trens aos que subo
Porque os anos son duros no deserto dos logros
Cando non ves auga en tódolos sitios.
|
||||
2. |
Pasibitatearen Luxua
01:40
|
|||
Ez naiz gai, arnasteko lasai, Jakinda aldatu nahi dudala
Baina ez dudala nahi
Hautuak, behartuak, adierazi beharraren erakusgai
Garaiegi diren mendiz atondu
Ilusioen mihisea
Senti dezaket, denborak
Ni baino hobeto ezagutzen nauela
Ez baitut amets berezirik
Ene erasoei eustea besterik
Segi
Kritika nagiz bilakatuz gezurra egi
Hutsalarentzako zenbat begi
axola duenarentzako lanpetuegi
Horrenbeste izate
Izateko desioz
Lanak ezer sentitzen
Iristerako bagoaz
------------------------------------------
CASTELLANO
No soy capaz de respirar tranquilo sabiendo que quiero cambiar
Pero no quiero;
Elecciones, forzadas, por ese tener que expresar
Decorando el lienzo de las ilusiones
Con montes demasiado altos
Siento que el tiempo me conoce mejor que yo mismo
Y es que no tengo ningun sueño especial,
Mas que sobrevivir a mis propios embistes
Seguid,
Convirtiendo con vagas criticas la mentira en verdad,
Cuantos ojos para el vacio
Demasiado ocupados para lo que de verdad importa
Tanto ser con ganas de ser algo
Dificil sentir nada
Si para cuando hemos llegado, ya nos hemos ido
----------------------------------------------
GALLEGO
Non son capaz de respirar tranquilo sabendo que quero cambiar
Pero non quero;
Eleccións, forzadas, por ese ter que expresar
Decorando o lenzo das ilusións
Con montes demasiado altos
Sinto que o tempo coñéceme mellor que eu mismo
E é que non teño ningún soño especial,
Máis que sobrevivir as miñas propias arremetidas
Seguide,
Convertindo con vagas críticas a mentira en verdade,
Cantos ollos para o vacío
Demasiado ocupados para o que de verdade importa
Tanto ser con ganas de ser algo
Difícil sentir nada
Se para cando chegamos, xa nos fomos.
|
||||
3. |
Gauez pentsatzen direnak
01:40
|
|||
GAUEZ PENTSATZEN DIRENAK
Zeru ilunak hitz larritan dakar galdera
Euri-balen moduan
nola neurtu norberaren zeresana
datorkion patuan?
Jarri margo batzuk mahaian
ikusteko
Zein inozo nintzen
Hain inozo nintzela ez nekien garaian
Oraina ez baita
Tonu horiekin puztu nuen paisaia
Garaia dudala onartzeko
Errena dela denboraren nahia
Beste behin gaztaroa erre dut, biriketan gorde
Kez bete arte nostalgiaren beharra
Begi gorriz errepikatu dut
Irribarreak direla baliozko neurri bakarra
Ezer ez baita apartekoa izatez, Ezer ez baita apartekoa izatez
Erabiltzen den kolorekoa da
--------------------------------------------------------------
CASTELLANO:
(LO QUE SE PIENSA DE NOCHE)
La noche oscura trae una pregunta en mayúsculas,
en forma de balas de lluvia:
¿Como medir la transcendencia de uno mismo
en el mañana que le aguarda?
Pon unas pinturas sobre la mesa
para ver que iluso era
cuando no sabia lo iluso que era.
Porque el ahora no es el paisaje que infle con esos tonos
Pues ya es hora de aceptar
Que la voluntad del tiempo cojea
Y de nuevo me fumo mi adolescencia, la guardo en mis pulmones
Hasta llenar de humo esa necesidad de nostalgia
Repito con ojos rojos
Que la sonrisas son la única medida de valor
Porque nada es excepcional en si,
Es del color que lo pinta cada uno
--------------------------------------------------------------
CATALÁ:
(allo que pensa de nit)
La nit fosca porta una pregunta en majúscules,
en forma de bales de pluja:
Com mesurar la trascendència d’un mateix
en el demà que ens espera?
Posa unes pintures sobre la taula
per veure què il•lús era
quan no sabia lo il•lús que era.
Perquè l’ara no és el paisatge que vaig inflar amb aquests tons
pues ja és hora d’acceptar
que la voluntat del temps coixeja
I de nou em fumo la meva adolescència, la guardo als meus pulmons
fins omplir de fum aquella necessitat de nostalgia
repeteixo amb ulls vermells
que els somriures són l’unica mesura de valor
Perquè res és excepcional en sí,
és del color en què cadascú el pinta
-----------------------------------------------------
GALEGO
(O QUE SE PENSA DE NOITE)
A noite escura trae unha pregunta en maiúsculas,
En forma de balas de chuvia:
¿Como medir a transcendencia de un mesmo
Na mañá que o agarda?
Pon unhas pinturas sobre a mesa
Para ver que iluso era
Cando non sabía o iluso que era.
Porque o agora non é a paisaxe que inchei con esos tons
Pois xa é hora de aceptar
Que a vontade do tempo coxea
E de novo fúmome a miña adolescencia, gárdoa nos meus pulmóns
Ata encher de fume esa necesidade de nostalxia
Repito cos ollos vermellos
Que o soriso é a única medida de valor
Porque nada é excepcional en se,
É da cor que o pinta cada un.
|
||||
4. |
Sistema Bost Hitzetan
01:30
|
|||
Heriotza da demokratikoa den bakarra
-----------------------------------------------------
La muerte es lo unico democrático
-----------------------------------------------------
A morte é o único democrático
|
||||
5. |
Zubilanak
02:14
|
|||
Ohartzerako, espektatibek, erre dituzte
datozen urteak
Etsipena arnasteraino,
ahazteko joeraz edandako asteak
Beste ispiluetan ikusten naizelako argien
Neurea lausotu zait, zorionaren formulari men
Eta barne guda hotzenetan ere,
sentitu arren ene beroa
Oroimenaren erdoilez, nekez soma dezaket, zenbatu ezin denaren balioa
baikortasun faltsu hau besterik ez dut
Epe laburrera buruaske, baina motibazioa hautsia
Itotzen ari denari erakusten zaion
Oxigenoaren argazkia
-------------------------------------------------
Para cuando me doy cuenta, las expectativas queman los años que vienen
Hasta respirar este desencanto
En semanas que me bebo y olvido
Porque siempre me veo en espejos ajenos
Se me nubla el mio, tan atado a esa formula de la felicidad
Y aun sintiendo ese calor
en las batallas personales mas frias,
con esta memoria oxidada,
me cuesta ver el valor de aquello que no se puede contar;
porque no tengo mas que esta optimismo falso,
autosuficiente a corto plazo, pero con la motivación rota,
Como esa foto del oxigeno que se le enseña
a alguien que se esta ahogando
--------------------------------------------------
Para cando me decato, as expectativas queiman os anos que veñen
Ata respirar este desencanto
En semanas que me bebo e esquezo
Porque sempre me vexo en espellos alleos
Anúbraseme o meu, tan atado a esa fórmula da felicidade
E aínda sentindo esa calor
Nas batallas persoais máis frías,
Con esta memoria oxidada,
Cústame ver o valor daquelo que non se pode contar;
Porque non teño máis que este optimismo falso,
Autosuficiente a curto prazo, pero coa motivación rota,
Como esa foto do oxíxeno que se lle ensina
A alguén que se está afogando.
|
||||
6. |
Hemengoa Lazgarri Zait
02:23
|
|||
HEMENGOA LAZGARRI ZAIT
Izan nintzenaren zati bat dago farolaren argi eternoan
Kromo bera, repe dudana,
Egunen kolekzioan
Errepikatzaile baitnaiz, bizitzaren lekzioan
Sentipenen iragankortasunean
Biharko utzitakoen zokoan
Norbera haundia zaigun arren, Mundua desiratzerakoan
Erabakien enkante saioan
Denak hartu ditut
Horrenbeste ahalmen nuelakoan
Erosoegi bizi baitnaiz
Zalantzen altzoan
Soka laxago lotuko nuke, jauzi egiterakoan
Bizitzaren norakoan
Itzalak argi handiena direlakoan
Nondik natorren jakinda baina jakin gabe nora noan
Asmoak giltzapean ditut
Eta giltzak itsasoan
Buruak behar duela portu izan, bihotzaren gogoan
Lurra hartu gabe, hegan, egiterik balego
Bidaia osoan
Hemengoa lazgarri zait
Ta ikusten naiz hangoan
Esan nizun, ni neu nintzela
Falta zen pieza, ni neu izateko gakoan
Etengabeko nahi horrek
Kateatu nauela gogoan
Ta farolari galdetu diot jarrita bere ondoan…
Beti iristen nengoela usteta
-----------------------------------------------------------------
CASTELLANO
(Lo de aqui se me hace duro)
Hay una parte de lo que fui en la luz eterna de esta farola
El mismo cromo, repetido
En esta colección de días
Porque soy repetidor
En la lección de la vida
En la fugacidad de los sentimientos
En la esquina de lo que se deja para mañana
Al desear el mundo aunque el ser nosotros mismos se nos quede grande
En la subasta de la decisiones
He tomado todas
Pensando que tenia suficiente poder
Porque vivo demasiado comodo
En el regazo de las dudas
Ataria la cuerda mas floja a la hora de saltar
En el rumbo de la vida
Donde las sombras son las que mas alumbran
Sabiendo de donde vengo pero sin saber a donde voy
Tengo mis propositos bajo llave
Y la llave en el mar
Porque la mente constituye el puerto en la faena del corazon
Si se pudiera volar, sin aterrizar, durante todo el viaje
Lo de aqui se me hace duro
Y me proyecto lejos
Te dije que era yo
La pieza que faltaba en el hueco de ser yo mismo
Que este querer constante
Me tiene encadenado
Y le e preguntado a la farola, al sentarme a su lado
Si con la idea de estar siempre llegando, no me habre marchado nunca
-----------------------------------------------------------------
GALEGO
(O de aquí fáiseme duro)
Hai unha parte de mín do que fun na luz eterna desta farola
O mesmo cromo, repetido
Nesta colección de días
Porque son repetidor, na lección da vida
Na fugacidade dos sentimientos
Na esquina do que se deixa para mañá
Ó desexar o mundo aínda que o ser nós mesmos quédasenos grande
Na subasta das decisións, collín todas
Pensando que tiña suficiente poder
Porque vivo demasiado cómodo, no regazo das dudas
Ataria a corda máis floxa á hora de saltar
No rumbo da vida
Donde as sombras son as que me alumbran
Sabendo de donde veño pero sin saber a donde vou
Teño meus propósitos baixo chave, e a chave no mar
Porque a mente constitue o porto na faena do corazón
Si se poidera voar, sin aterrizar, durante toda a viaxe
O de aquí fáiseme duro, e proxéctome lonxe
Díxenche que era eu
A peza que faltaba no oco de ser eu mesmo
Que este querer constante, tenme encadeado
E pregunteille á farola, ó sentarme ó seu carón
Se coa idea de estar sempre chegando, non me marcharei nunca
----------------------------------------------------------------
CATALÁ
(El que hi ha aquí se’m fa dur)
Hi ha una part del que vaig ser a la llum eterna d’aquest fanal
El mateix crom, repetit
En aquesta colecció de dies
Perquè sóc repetidor
A la lliçó de la vida
A la fugacitat dels sentiments
A la cantonada del que es deixa per demà
Quan es desitja el món encara que el ser nosaltres mateixos se’ns quedi gran
A la subhasta de les decisions
He pres totes
Pensant que tenia suficient poder
Perquè visc massa còmode
Al refugi dels dubtes
Lligaria una corda més fluixa a l’hora de saltar
Al rumb de la vida
On les ombres són les que més iluminen
Sabent d’on vinc però sense saber on vaig
Tinc els meus propòsits sota clau
I la clau al mar
Perquè la ment constitueix el port a la feina del cor
Si es poguès volar, sense aterrar, durant tot el viatge
El que hi ha aquí se’m fa dur
I el meu projecte lluny
Et vaig dir que era jo
La peça que faltava al forat de ser jo mateix
Que aquest voler constant
Em té lligat
I li he preguntat al fanal, quan m’he assegut al seu costat
Si am la idea d’estar sempre arrivant, no hauré marxat mai
|
||||
7. |
Irrika Faustiko Hori
01:56
|
|||
Biziraute fisikotik emozionalerako tartean
Ez dago lasterbiderik
Lehen gozamen zena, behar bihurtu dudala ikusirik...
Nola izango naiz ene gosean agintari?
Hortzak erakusten ez badizkiot
Irrika faustiko horri
Azkarrago, hobeago, -ago izateko
Desira honi
Apaindura betekadaz
Sinpletasuna alboratzeraino
Eta kalean ikusi dudan ume horri inozentzia erosi nahi diot,
Baina ez du saldu nahi;
Salbuespena izango da
-----------------------------------
CAST (ESA ANSIA FAUSTICA)
No existen atajos entre la supervivencia fisica y emocional
Viendo que lo que antaño fue placer
se convierte en necesidad
¿Como mandaré en mi hambre?
Si no me opongo a esa ansia faustica
a ese deseo de ser mas rapido, mas diferente, mejor, mas....
empachandome de adornos
relegando la simplicidad.
Y me gustaria comprarle la inocencia a ese niño que acabo de ver pasear
Pero no lo quiere vender.
Será la excepcion
----------------------------------
GALEGO (ESA ANSIA FÁUSTICA)
Non existen atallos entre a supervivencia física e emocional
Vendo que o que antano foi pracer
Convértese en necesidade
¿Como mandarei na miña fame?
Se non me opoño a esa ansia fáustica
A ese desexo de ser máis rápido, máis diferente, mellor, máis...
Empachándome de adornos
Relegando a simplicidade.
E gustaríame comprarlle a inocencia a ese neno que acabo de ver pasear
Máis non o quere vender.
Será a excepción.
|
||||
8. |
Maitasua
00:50
|
|||
Bien arteko distantzia
neurtzen jakiteari
deitu nahi diot
maitasua,
estutu ta behatz artetik
ihes egin dit,
oharkabetu eta
hegan atera da
----------------------------
CASTELLANO
Es saber medir la distancia entre nosotros dos
Si aprieto, se me escapa entre los dedos,
Si me descuido
Sale volando
----------------------------
GALEGO
É saber medir a distancia entre no-los dous
Se aperto, escápaseme entre os dedos,
Se me descoido
Sae voando
|
||||
9. |
Ekatzu Mapa
02:36
|
|||
Sentitu dut
Pertenentziaren herentzi gordina
Taldean txertatu gabe norbera ulertzeko, ezina
Nonbaitekoak izan ordez, ezer bagina
Baloreak baleude zinikoak adina
Eta nire diktaduratik erbesteratzean
argazki sorta hau etengo da
akaso ulertuz amaieran
Ez ote nenbilen erren antzeko
lokatzetan bizirauteko aferan
Eta jada ez dakit
Herri honi, hiri honi, etxe honi, su eman
Edo identitatearen hurakanean eseri
Muga norbera den utopia horretara eraman nazan
----------------------------------------------------------------------
ESP (TRAE ESE MAPA)
Siento esa cruda herencia de pertenecer a algo,
No entenderme ni sentirme si no soy parte de algun grupo
Si fueramos algo en vez de ser de algun sitio...
Si hubiera tantos valores como cinicos
Y se que al exiliarme de mi propia dictadura
Terminara esta sucesion de fotos,
Y que tal vez entenderé al final
Que cojeaba al intentar sobrevivir entre tanto lodo.
Que no me salvará mi patria, ni el extranjero,
Ni la verdad de vivir en una mentira.
Y no se si prenderle fuego a este pueblo, esta ciudad, esta casa...
O sentarme en el huracan de la identidad
Para que me acerque a esa utopia donde uno es su propia frontera
----------------------------------------------------------------------
GAL (TRAE ESE MAPA)
Sinto esa crúa herdanza de pertencer a algo,
Non me entender nin me sentir se non son parte dalgún grupo
Se fósemos algo en vez de ser dalgún sitio...
Se houbera tantos valores como cínicos
E sei que ó exiliarme da miña propia ditadura
Rematará esta sucesión de fotos,
E que tal vez entenderei ao final
Que coxeaba ó intentar sobrevivir entre tanta lama.
Que non me salvará a miña patria, nin o estranxeiro,
Nin a verdade de vivir nunha mentira.
E non sei se prenderlle lume a este pobo, esta cidade, este lar...
Ou sentarme no furacán da identidade
Para que me acchegue a esa utopía onde un é a súa propia fronteira.
|
||||
10. |
Kontraesana Naiz
02:48
|
|||
Kontraesana naiz
Itxura naiz
Faltsua naiz
Ezberdintzeko beharra naiz
Hipokrita naiz
Inkorfomista naiz
Baina konformatu egiten naiz
Eta printzipioz bete dut diskurtsoa
Baina ahaztu egin ditut maiz
Haserrea naiz
Ase eza naiz
Harresi bat naiz paperezkoa
Beste batek egindako abestia naiz
Agurtzen ez nauen iraganeko laguna naiz
Galdera naiz, erantzuna naiz
Kontraesana naiz
Eta zuek denak ere bai
Eta azken hatsak azalduko dit dena
Baina hilda egongo naiz
-----------------------------------------------
CASTELLANO
(Soy una contradicción)
Soy una contradicción
Soy hipócrita
Soy la necesidad de hacerme notar
Soy el intento
Soy el cabreo
Soy insaciable
Soy inconformista
Pero me conformo
Soy egoísta
Soy cruel
Soy falso
Lleno mi discurso de principios
Pero me los olvido
Soy un sueño erróneo
Soy un premio estéril
Soy ese amigo del pasado que no me saluda
Soy esa canción escrita por otro
Soy una imagen
Soy un muro, de papel
Soy el dolor, soy la pregunta, soy la respuesta
Soy una contradicción
Y todos vosotros TAMBIÉN
Y el último aliento tal vez lo explique todo
Pero estaré muerto
---------------------------------------------------------------------
GALEGO
(Eu son unha contradicción)
Eu son unha contradicción
Son hipócrita
Son a necesidade de facerme notar
Son o intento
Son o enfado
Son insaciable
Son inconformista
Pero confórmome
Son egoísta
Son cruel
Son falso
Encho o meu discurso de principios
Pero olvídomos
Son un sono erróneo
Son un premio estéril
Son ese amigo do pasado que non me saúda
Son esa canción escrita por outro
Son unha imaxe
Son un muro, de papel
Son a dor, son a pregunta, son a resposta
Son unha contradicción
E todos vos TAMÉN
E o último alento tal vez o explique todo
Pero estarei morto
----------------------------------------------------------------------
CATALÁ
(Sóc una contradicció)
Sóc una contradicció
Sóc un hipocrita
Sóc la necessitat de fer-me veure
Sóc l’intent
Sóc el cabreig
Sóc insaciable
Sóc inconformista
Però em conformo
Sóc egoista
Sóc cruel
Sóc fals
Omplo el meu discurs de principis
Però me’ls oblido
Sóc un somni erroni
Sóc un premi esteril
Sóc aquell amic pesat que no em saluda
Sóc aquella cançó escrita per un altre
Sóc una imatge
Sóc un mur de paper
Sóc el dolor, soc la pregunta, soc la resposta
Sóc una contradicció
I tots vosaltres també
I l’últim alè potser ho expliqui tot
Però estaré mort.
|
||||
11. |
Kendu Hostoak
01:38
|
|||
Ezinegonaz biluztean soilik
janzten naiz
Bizitzaren arropez
Hotzik handiena, gogorrena, norberarena dela ikusten dut
Eta Zuhaitz bihurtzean
hosto denak jaten ditut
Presaz
Hutsunea onartuz
Giza kondizioan berezkoa baita
Berezkoa baita
------------------------
Castellano (QUITARSE LAS HOJAS)
Solo al desnudarme de toda incertidumbre
Me visto de vida
Siento que el peor frio, el mas duro, es el de uno mismo
Y al convertirme en arbol
Me como todas las hojas
Con prisa
Aceptando esta laguna que es propia del ser humano
-----------------------------------------------
GALEGO (QUITARSE AS FOLLAS)
Só ao espirme de toda incerteza
Vístome de vida
Sinto que o peor frío, o máis duro, é o dun mesmo
E ao converterme en árbore
Cómome todalas follas
Con présa
Aceptando esta lagoa que é propia do ser humán.
|
||||
12. |
Mereziko du
01:47
|
|||
Mamuaren lagun bihurtu
Azalean josita daukat eta
Galera orok eredu bat
dakar besapean
Biharra ez delako deus
Sentimenen eguneroko nahasian
Ezbaiaren hazi xumeak ereiten nabil
Izan etzirenen hilobian
ez nago desagertzeko prest
Koloreak jartzen nabil
Ni neu ez izateko bidezidorrari
Ni neu izateko Annapurnari
Eta ezin naiz zorionaren zain egon
Bizitzari zentzua aurkitu nahi diot
Heriotzak soilik eman ez diezaion
Zentzua aurkitu nahi diot
--------------------------------------
CASTELLANO (VALDRÁ LA PENA)
No me queda más que hacerme amigo de este fantasma,
pues lo llevo cosido a la piel.
Toda perdición trae un ejemplo,
Porque el mañana no es nada
En el diá a día de los sentimientos,
Siembro estas humildes semillas de duda
En la tumba de lo que no fue
Y no estoy preparado para desaparecer,
Sigo recogiendo colores, para colorear este peligro
El atajo de no ser yo
El Annapurna de ser yo
No puedo estar a la espera de la felicidad
Quiero encontrarle el sentido a la vida
Para que la muerte no sea lo unico que se la de
--------------------------------
GALEGO (PAGARÁ A PENA)
Non me queda máis que facerme amigo de esa pantasma
Pois lévoo cosido á pel
Toda perdición trae un exemplo,
Porque o mañá non é nada
No día a día dos sentimentos,
Semento estas humildes sementes de dúbida
Na tumba do que non foi
E non estou preparado para desaparecer,
Sigo recollendo cores, para colorear este perigo
O atallo de non ser eu
O Annapurna de ser eu
Non podo estar á espera da felicidade
Quero atoparlle o sentido á vida
Para que a morte non sexa o único que lla dé.
|
Yaw Donostia, Spain
2007tik musika egiten saiatzen diren lau lagun. ||| Four friends trying to make music since 2007. ||| Cuatro amigos tratando de hacer musica desde 2007 yaw_band@hotmail.com
Streaming and Download help
Yaw recommends:
If you like Yaw, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp